Al even
knaag jij
onophoudelijk aan
mijn jas waarvan de
stof al tot stof was
vergaan
ondanks dat ik
me omdraai
schroom jij niet
om dit patroon
voort te zetten
nu ik naakt
voor je sta, en je met
met lede ogen
aankijk ben jij
in geen velden
of wegen te bekennen
Zie ook: http://www.ladylove.punt.nl/content/2013/10/Al-even
Schrijver: LadyLove, 30 oktober 2013
Geplaatst in de categorie: psychologie