Netgedichten

netgedicht (nr. 50.020):

Kat te zijn

Het is nacht.
Ik lig in bed en schrijf.
Hij zit op mijn nachtkastje.
Hij kijkt me aan.
Langdurig.

We verstaan elkaars stemming.
Hij is toeschouwer. Ik denk.
We genieten woordeloos.
Verstild.

We zwijgen taal zonder woorden.
Taal die vrienden verstaan.
Zonder vals sentiment.

Wat ik aan het worden ben,
is hij van nature.
Poes.