Laag bij de grond

zelfs water stroomt neerwaarts
zoekt raakvlakken met mythe

dit gegeven is onafwendbaar
min of meer binnensmonds verzwegen

natuurwetten beuken hard, wat zeg ik, keihard
geen zweem van vergeving in stoffelijk zacht

zelfs kinderlijk verlangen is in schemer gedompeld
in grensgebied van uitersten

wat blijkt?

handen spitten in kruimig krijt
weg van gonzende gedachten

sluiers van de geest begraven zich in lijfelijke aarde
laag voor laag, tot onzichtbaarheid

ik weet niet wat ik was, ontaard misschien
ik hef vuilgerande nagels armsgewijs ten hemel

met beide benen op d berusting

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 99