Netgedichten

netgedicht (nr. 50.108):

uit: getuigenis van een vriend (2)

witte golven

nevel tracht
woorden vast te houden
't vertrouwen in een stem die verzen las

ik keer de stilte in
de wind steeds zwakker

en jij die de dag vervoert
naar uitgewiste dialogen
werpt bloemen tussen lucht en water
in een opkomend getij

ik blaas nog een keer
tegen een bleke duintop
en stoot het beeld om
dat ik eens bezat

alvorens ik vlucht
naar het onvermogen van het zicht

Zie ook: https://www.youtube.com/w...&list=UUwqgIfkFV2_3VmVBI9hLoWg

Schrijver: kerima ellouise, 4 december 2013

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

witte golven

3.0 met 9 stemmen

344

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 8 december 2013; Kerima, wat een mooi gedicht!

Naam:: Kees Keizer
Datum:: 7 december 2013; Zoals slechts fluisterend zand spreekt...

Naam:: Pama
Datum:: 7 december 2013; Met hoeveel stille woorden kun je een waarachtige vriendschap uitdrukken? Mooie tekst Kerima.

Naam:: Micheline Cuypers
Datum:: 6 december 2013; die laatste zin weet me heel erg te raken

Naam:: geeraardt
Datum:: 6 december 2013; In de nevel klinkt de waarheid minder hard...

(sfeervol en mooi, evenals deel 1)

Naam:: LadyLove
Datum:: 6 december 2013; Intrigerend werk Kerima.

Naam:: switi lobi
Datum:: 5 december 2013; Kerima, eens te meer beeldschoon gevonden.

Naam:: hans_
Datum:: 4 december 2013
Email:: hrauchsimpc.nl; Prachtig Kerima,
Ongemerkt stijgt de kille damp omhoog,
omhoog vanuit de klamme grond,
onhoorbaar, ongrijpbaar, ontastbaar,
het zicht langzaam vullend.

Naam:: wiet
Datum:: 4 december 2013; vijftig witte tinten golven. golven die omgestoten beelden begraven.

Geef je reactie op deze inzending: