Netgedichten

netgedicht (nr. 50.989):

Perzisch rood

(Stad zonder rivier*)

Deze stad staat droog
spoelt niet schoon als de
stenen in een rivier die
uiteindelijk gevormd van de
aarde rollen, terwijl de zon
zich spaarzaam laat zien

Deze stad danst niet
Door trauma van op-
gelopen oorlogswonden
zuigt misschien wel laatste adem
door katoenen lappendeken
over haar mooie huid

Haar liefde deelt zij
Met de ramen als
intiem geloken ogen
aftastend de zin van alles
Perzisch rood gekleurde haren
aangewakkerd lief

*Uit: 'Pristina' van Toine Heijmans