inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.076):

doodmoe

moe gevochten vroeg ik de dood
wordt het niet eens tijd?

ik vroeg het vriendelijk

sorry, zei de dood
ik werk niet ‘on demand’

gewend mijn zin te krijgen
vroeg ik het boos en eisend
mezelf niet meer in de hand

ik wil, zei ik, ik heb het recht
om nu te gaan, ik zag je gisteren nog staan
hier om de hoek, ben jij zo wreed dat ik
moet bidden en smeken of je mij
niet wil vergeten?

ik ben god niet, zei de dood
bidden helpt niet en je weg ligt open
je hoeft alleen maar door te lopen

dus liep ik door
slepend in vertraagde pas

en merkte later
dat de weg
vanzelf
doodlopend
was

Schrijver: Yvonne Wagenaar, 24 februari 2014


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 813

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
22 maart 2014
Verrassend.
Naam:
Gerhard Burgers
Datum:
22 maart 2014
goed
Naam:
Peterdw.
Datum:
16 maart 2014
Email:
peterdw-hotmail.com
Het slot: een mokerslag. Maar prachtig.
Naam:
Jules Grandgagnage
Datum:
13 maart 2014
Mooi verhalend gedicht, met een verrassende laatste strofe!
Naam:
Christian van Bennekom
Datum:
11 maart 2014
Email:
jabba2099hotmail.com
Prachtig!
Naam:
Kees Borgdorff
Datum:
25 februari 2014
Een aangrijpende anekdote!
Als levende mis ik hier wel
de nodige leestekens...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)