inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.482):

Mijn hart kent, went

in de stille deemster
fluister ik in woorden
mijn weifel, mijn twijfel
tot een ongeoefend lied

mijn hand penseelt dromen
nachtelijke werkelijkheid
een wonderster, zo mooi
siert mijn gesloten pad

ik ben ik
tot de morgentijd

mijn hart kent
went aan de tegenslagen
hoffelijkheid wint
overwint nonchalance

een hunkering lispelt
langs begroeide muren
waar de kleine vogels
werken aan een nest

hoor, de lente roept
ik nodig haar op mijn hand
ze schrijft genegenheid
een groei en bloeirefrein

ik ben ik
dat wat ik wil zijn


Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 6 april 2014


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 229

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
10 april 2014
Mooi Hilly dit lentelied vol verlangen.
Naam:
deinend blauw
Datum:
6 april 2014
Goed gedaan Hilly
Naam:
wietewuiten
Datum:
6 april 2014
lentetwijfels? ze komen voor... maar de nesthunker in je beelden kleuren wat zon.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)