Het lange licht die zomer
In de verte
droom ik tussen stille woorden
in spiegeling van water
streel ik wolken
raakt de wind mij even aan
teder beminde
gezinde gedachten
raakten blind
verbleekten die zomer
waar het lange licht
op handen werd gedragen
maar de herinnering blijft
zelfs als de tijd speelt
en bladert door dagen
droom ik tussen stille woorden
in schaduw van bestaan
is niets helemaal verloren gegaan
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid
heel bijzonder gedicht