Grillig?
De grillige klimop beschreef
de loop van de paden in de morgenstond
de verlichte kantlijn was gebleven
het gras de rug recht in de grond
we gingen ervoor uit het stof verheven
met opgebloeide pen of uit bittere mond
het uur was tot bloei gekomen
de vergulde lijnen leken onvoltooid
leunend op z’n schaduw
bleek de blinde muur te dromen
niets werd overspoeld, niets werd
zonder enig doel weggenomen,
de aarde voelde zich weer ingekleurd
de tijd waarin de dood zich stort
de sterkste ranken klimmen over muren
de nachtegaal kent alle regels van zijn lied
in eenzame nachten als ik hem beluister
verdriet dat niet van hier is verstomd
het vlees een eigen plaats vindt
van herenigingen weer verscheurd
in het wachten dat bindt
als er geen dageraad meer komt.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 27 mei 2014
Geplaatst in de categorie: filosofie