voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 52.072):

Zeelucht

het hoofd vol van het water
drijvend
tussen grachtenpand
en duinenrij, de nieuwe brug
het oude strand
de zee
met zeilen op haar rug

doorweekt
in ’t witte zomergoed
de huid omhult met nevel
bij stilte tussen eb en vloed

de tram rijdt door het raam
dwars door ’t glas
ik weet dat het een leugen is
er zijn geen scherven

toch is daar telkens weer
het kerven
in bitterzoet verlangen
schuim ik alle kasten af
jasmijn, dennen, rozemarijn
maar zeelucht, nee
die laat zich niet in een flesje vangen

Schrijver: Hanny van Alphen, 10 juni 2014

hanny.vanalphen

Geplaatst in de categorie: emoties

1
2
3
4
5

4.0 met 8 stemmen

478

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 6 juli 2014; Mooi, deze stadse huiskamerbespiegelingen.

Naam:: bimo
Datum:: 5 juli 2014; Mooi gedicht met sprekende beelden en ruimte voor eigen beeldvorming.

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 16 juni 2014; Prachtig Hanny.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 10 juni 2014; erg mooi

Naam:: switi lobi
Datum:: 10 juni 2014; O Hanny, wat een práchtig gedicht!

Die spiegeling van de tram is helemaal niet zo gek hoor :)

Geef je reactie op deze inzending: