Netgedichten

netgedicht (nr. 52.137):

tijd

op weg
naar de pont

ging de ketting
er af van m'n fiets

ik moest steppen
als een kind om

op tijd te komen
op mijn werk

en ik was zo kwaad
dat die ketting er af ging

zo kwaad op mezelf
maar ook op de tijd

die alles er af laat lopen
oke, is toch mijn fout

alles is mijn fout, zoals
men zegt, ik geef dat ook toe

maar ik verlang naar de tijd
en de fouten van de eeuwigheid