Zonder haast
De bladeren bewegen traag
als de wind even ruist
een eenzame zwarte kraai
krast schor zijn eigen lied
achter de heg loeit een koe
als antwoord op een andere
met in zijn snavel een worm
rent een merel hippend langs
Lang staar ik naar de overkant
van het beboste dal
gehypnotiseerd door een roofvogel
die zweeft met de stromen
tot hij langzaam verdwijnt
in een wolkenstip
De wereld is nu een wolk
en ik drijf langzaam mee
soms moet je de wereld
even de wereld laten
en je eigen wereld beleven
Geplaatst in de categorie: welzijn