Van heel ver...
Van heel ver komt al iets van vreugde,
bijna nog of het eigenlijk niet mag,
want ach, mijn lieve jongste broer ging henen
en liet ons zoveel droefheid na,zo’n pijn.
We treuren om dit scheiden, veel meer nog
dan we ooit maar dachten dat dit kon bestaan.
De zon schijnt nu na al die regen, doet ons toch
weer zien hoe alles vriendelijk verder gaat.
Voor vreugde is het nooit te laat, al zal die
vanaf nu gekleurd zijn door een schaduw van
verlies, van storm soms ook, van bitterheid of
heimwee naar de tijd die nu voorgoed is
afgesloten. Maar langzaam zullen wonden helen.
Dit lijden delen we met zo ontelbaar velen.
... Even is er toch al iets van vreugde, soms...heel even, nu mijn jongste broer precies vier weken geleden overleden is. ...
Schrijver: Adeleyd, 19 augustus 2014Geplaatst in de categorie: emoties
pas wanneer het ijler wordt
is er ruimte voor wat vreugde
maar ergens op de achtergrond
blijft het altijd in de verte
en is soms verbazend snel
weer terug in de spotlights
op de voorgrond van het toneel
om alle aandacht op te eisen
die het ook verdient