Herfstspleen
Laat in augustus.
Gekabbel en geflikker
door een zacht briesje,
door een bleke zon,
in een zwaarbewolkte lucht,
op het watervlak,
waarlangs ik rust
na een stevige wandeling,
genietend van een trappist,
een Westmalle Tripel nog wel,
en nog een...
Me langzaam beroezend
in een vergeefse poging
de nazomerspleen te bezweren.
De herfst komt eraan,
onweerstaanbaar,
dringt door in de kleuren en geuren,
en in mijn hart,
dat hulpeloze hart,
steeds meer verlangend
naar de eindeloze zomers
van mijn jeugd.
Geplaatst in de categorie: jaargetijden
zo graag nog een beetje zomer. Mooi gedicht.
Mooi verwoord.