Gezicht
Voor onbekende gezichten
die nooit iets tekenden
of in werkelijkheid
zonder wereld betekenden
bewaarde ik
een wit potlood
gegrond op zwart papier
met een grijs verleden
van armoede en eenzaamheid
wanneer ik tastte
in het hemels duister
met de geneugten
en het genoegen
raakte ik nooit
een gevoelige snaar
maar met ontloken ogen
en bevoegde oren
werd er in mijn ziel
een nieuw gezicht geboren.
Inzender: Henk van Dijk, 22 september 2014
Geplaatst in de categorie: individu