Meerwaarde

opnieuw rijmt zonneschijn niet op venijn
schuilt in luwte, in lagen
eerder herfstig, ontdaan van pijn

leeft enkelvoudig voort, geknarst door grind
verdund door vergeten
niets is afwezig als de som der delen

een ziel van steen doorleeft haar ogenrood
smoort in weerwil
zacht als ochtendmist en dagelijkse dood

niet anders dan vroeger zoals altijd
voegt toe aan geheugen
opnieuw, waarmee ik maar zeggen wil

helen tijd

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 105