Netgedichten

netgedicht (nr. 53.290):

tuinkabouter

de tuin, nog roerloos stil
houdt halverwege op

een poëtische adem vult het onzichtbare,
nevelt gedachten die langzaam
de zomer vergeten

niets is eeuwig in dit leven, fluistert iemand
al zijn we aldoor onderweg

mijn handen volgen de krullen van een wilg
ook hij vermijdt het sterven

de herkenning
die ik vanbinnen bewaar

Zie ook: http://www.youtube.com/wa...ch?v=k9LfbLVpip8&feature=share

Schrijver: kerima ellouise, 16 oktober 2014

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

tuinkabouter

4.0 met 7 stemmen

135

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: geeraardt
Datum:: 18 oktober 2014; niets is eeuwig.... prachtige zin...
Ik moet trouwens ook nog ergens een kabouter hebben staan,verstopt in het groen.
Staat er al eeuwig geloof ik, een nadenkend baasje met een vuistje omhoog...

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 18 oktober 2014; In alles zit het leven, kostbaar. Heel mooi Kerima.

Naam:: Rudolf
Datum:: 17 oktober 2014; Prachtig

Naam:: wietenerife
Datum:: 17 oktober 2014; tuinslentering met de ziel aan de hand. mooi als vanouds.

Naam:: LadyLove
Datum:: 16 oktober 2014; Heerlijk werk Kerima.

Naam:: Egbert Jan van der Scheer
Datum:: 16 oktober 2014; Niets is eeuwig in dit leven.
Heel mooi, maar misschien gaan we daarna toch verder?

Geef je reactie op deze inzending: