Netgedichten

netgedicht (nr. 53.362):

In de namiddag

waarom zou ik verzwijgen
dat de tijd begint te dringen
welk levenslied wil ik nog zingen;
ik ga er nu al van hijgen

is het een opgedrongen keuze
of zomaar een leuze
moet ik het laten gebeuren
of toch nog iets anders inkleuren

het kan ook een luxe zijn
zo te kunnen denken
en dankbaar zijn wat
het leven nog zelf mag schenken

is het hinken op twee gedachten
in mijn stoffelijke brein;
soms wil men het lot verachten
om zelfsturend te kunnen zijn

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 23 oktober 2014

julius.dreyfsandt.zu.schlamm

gmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

ouderdom

3.0 met 5 stemmen

161

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 25 oktober 2014; mooi reflecterend gedicht.

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 24 oktober 2014; We hebben niet alles zelf in de hand, maar met de penselen die ons aangereikt worden, kunnen we, mogen we het leven inkleuren...
Blij zijn met, is een grote dankbaarheid...
Mooi gedicht om over na te denken.

Geef je reactie op deze inzending: