Het bewegende duister
Er draven massa’s merries door de nacht
hun hoeven overstemmen lijkwitte kelken
welke de akkers bedekken onder rode gloed
van de huidig blijvende oorzaak
het is alsof de paarden spreken: wij bewaken
het gebeente van de rustende gestorvenen
want onder de drukte heerst het meest stille
der stilte
witte kelken vangen het geluid van ons draven
zodat er onder hen verlangende stilte heerst
sowieso domineert er soms barstende onrust
zodat de aarde breekt
bezingen doden Shaffy’s krachtige doorgaan
met het zweet op ons gelaat om alleen door te
gaan, in een loopgraaf zonder licht, we zullen
doorgaan, wij zullen doorgaan tot we samen zijn
de stemmen zingen boven de witte kelken uit
zodat hun gele hart meebeweegt naar de finale
uiteindelijk hebben kelken het voor het zeggen
wij zullen doorgaan anders zijn wij overbodig!
Zie ook: http://members.chello.nl/l.windig/
Schrijver: Laurens Windig, 14 januari 2015
Geplaatst in de categorie: emoties