Netgedichten

1943

netgedicht (nr. 54.207):

PA, VERGEEF ME ALS IK GRIEN

Pa, nu u er niet meer bent is het leeg
stiller dan stil en grijpt mij alles aan
mis u vreselijk nog elke dag

ondanks u mij als hond en voetveeg gebruikte
gegeseld met woorden
u mij niet begreep, als ik het zeggen mag

niet eerder eenzaam zo gevoeld en grien
onder het schilderen: spittende boerin
die nooit meer overeind komt
schram versteend en buigend stierf

Langjurk heeft de dorpsbewoners
streng verboden te poseren
zoals u weet omtrent het boerenmeisje
dat ik tekende en zogenaamd verdierf

ben zo bang, pa, dat passanten mijn gegrien
horen weerklinken
ik alleen maar word vertrapt
alleen maar

men denkt niet aan mijn eer.

... anno 1885 - *de van Gogh gedichten uit mijn E-book welke ik hier plaats zijn geschreven vanuit de geest van Vincent van Gogh n.a.v. zijn 125e geboortejaar. Mocht er enige belangstelling zijn het PDF bestand van mijn E-book gratis te ontvangen, kunt u het via mijn homepage gastenboek aanvragen o.v.v. uw E-mailadres. ...

Zie ook: http://members.chello.nl/l.windig/

Schrijver: Laurens Windig, 19 januari 2015

Biografie van deze schrijver