Hoofdwerk
ik ben het ogenblik
een reiziger, de passant
die zich telkens waagt
op een eindeloze tocht
een stoet van woorden
straks
meng ik me bevlogen
met open ogen in het gedruis
tussen vreemde voetstappen
met een vastberaden tred
ik ben het zelf
die het hoofd bezet
dromen wil verdichten
een eenheid wil bundelen
van lentelichten
als een vlammend vuur
dans ik mijn zinsverrukking
ik stapel, strijk en vier
mijn bestaan in letters
op blocnote of kreukelpapier
maar ach,
alles is meteen zoveel
hoe zou ik het geheel ooit
kunnen benoemen
het leven van een dichter
is immers veel te kort…
... Geschreven voor de jaarlijkse Willem Wilmink dichtwedstrijd voor amateurs.
Zondagmiddag 22 maart was de finale, een samenzijn met dichters en gastdichters. ...
Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com
Schrijver: Hilly Nicolay, 23 maart 2015
Geplaatst in de categorie: taal
't Leven mag dan kort zijn, maar m.i. doen dromen het langer lijken en de ware dichter zal er zeker langer door leven.
je gedicht mag er zijn. Mijn sterkste regel in jouw vers is 'ik ben het zelf die het hoofd bezet' en daarnaast spreekt ook het beeld van de reiziger, het moment, me erg aan. Graag gelezen, Hilly.