Netgedichten

netgedicht (nr. 54.945):

Ballroom

De danszaal is gevuld met jonge mensen
Ze zweven het parket zo licht als veren
De meisjes in het lang, in ‘t zwart de heren
Maar Bella zit de wereld te verwensen

Haar stil verdriet reikt over verre grenzen
Een muurbloem zijn dat kan ze niet verteren
Ze zou hem nu het allerliefste smeren
En voelt een zoute traan naar boven drenzen

Dan ziet een jongen Mirabella staan
En denkt ~wat heeft die bloem een mooie kleuren~
Is schuchter naar het meisje toegegaan
En werd bedwelmd door honingzoete geuren

Hij vroeg haar voor de allerlaatste wals
En op zijn kamer voor de eerste balts