vader

uit het halfduister doemde
zijn silhouet op:
mijn geketende vader
dichterbij kon hij niet komen

de doos van Pandora boordevol
met onmogelijke verlangens
bleef hermetisch gesloten
het leed zou te groot zijn

we stapten over de valkuilen
van onze zwijgende harten
in een beschermende stilte
vloeiden we samen

ik kwam hem zoveel later
zo vaak tegen, mijn vader
in mijmeringen en dromen
zonder ketens en zo stil nabij

... Ter nagedachtenis aan Nico Frijda die onlangs overleed. ...

Oorlog

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 171