hunker
ik ben een wolf onder de wolven
buil bronstig mee in 't koor
niets menselijks is me vreemd
ik schuw geen platitudes
ik hou nochtans
van al wat onbereikbaar is,
van duistere symbolen
tot lichtende sterren
helaas
ik ben de man die naar de zon wil lopen
maar vastzit op het kleverig asfalt:
de hunker zelf houdt me gevangen.
Geplaatst in de categorie: psychologie