Twinkeltjes
Zo af en toe dan heb ik van die dagen
dat ik wat sikkeneurig ben en mat,
maar hoor ik jou dan vrolijk aan mij vragen
~Wat zal ik eens gaan koken lieve schat,~
dan is ‘t dat mijn chagrijn voor blijdschap wijkt:
omdat je dan zo lief en olijk kijkt.
En striemen buiten sneeuw of regenvlagen
en is het door de ijzel spiegelglad,
of hoor ik donder door de wolken jagen,
als jij vraagt: ~wil je koffie lieve schat,~
dan is ‘t dat mijn chagrijn voor blijdschap wijkt:
omdat je dan zo lief en olijk kijkt.
En zitten we zo ‘s avonds wat te lezen
in alle rust heel knusjes bij het vuur
met van de buitenwereld niets te vrezen,
volop genietend van het late uur
dan word ik straalverliefd op jou; wat blijkt:
omdat je dan zo lief en olijk kijkt.
... Geïnspireerd door ~The Way You Look Tonight~ ...
Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=wRdOsN_bCZA
Schrijver: Adriaan van Dam, 7 mei 2015
Geplaatst in de categorie: lightverse
dat de deuntjes bij mijn versjes je bekoren
en die ~golfjes~ ach jawel ’t is even wennen
maar het doet me in één oogopslag herkennen.
Hoe ’t ook zij ik blijf door dik en dun proberen
mijn publiek met lichte luim te amuseren.
Je Adriaan
Je ziet dat iemand lief en olijk kijkt
Stap 2
Je merkt dat dat je uit je dipje haalt
Stap 3
Je schrijft 'r een versje over en wat blijkt:
Stap 4
Nu ben je zelf de olijkheid die straalt
dan zet ik die op de achtergrond vast aan
zo brengt haar klank me in de juiste stemming:
ontsnapping aan de wereldse omklemming
En als ik golfjes in 't gedicht zie staan
dan weet ik: dit mag ik niet overslaan