Netgedichten

netgedicht (nr. 55.547):

Intrige van geluk

Het geluk met jou is als een intrige
bewandeld in een oud schilderij
van een slootkant nabij een bos

soms ben ik de kwast
van jouw beweging
en laat jij kleuren los
door de groen gerande
eenvoud van het bos

een andere keer beweer ik
dat jij zoals de wolken bent
in weerkaatsing op het slootwater
terwijl ik mijn worm in zee gooi

we kussen elkaar tussen witbrood
met waterkers en honingkaas
de zon spiegelt zijn grootmacht
in het inrichtraam van onze ogen

het geluk is met mij als een intrige
je maakt jouw kwast droog
terwijl ik de mijne uit de regen haal

er verschijnt een regenboog
boven de schilderslust van het schilderij

om niet van liefdeshonger dood te gaan
vraag ik je om een zoekgeraakte knuffel

we zijn nog net op tijd thuis om de maan te kussen
voordat het slapen ons overvalt met de waanzin

van een droom gehonoreerd om droom te zijn.