We draaien ons nog één keer om
Wat is dat lekker, even na te dromen;
ik ben het ledikant niet uit te slaan
en laat de dag niet bij me binnenkomen,
die houd ik nog een poos bij mij vandaan.
En voor ‘k het weet zaag ik weer aan wat bomen.
Mijn vrouw wordt wakker en zij stoot mij aan,
want zij ligt ook zo lekker na te dromen
en is het ledikant niet uit te slaan.
Het is maar goed dat wij er niet voor schromen
zo rond het middaguur pas op te staan
als wij zo druk zijn met wat na te dromen
en ’t ledikant dus niet zijn uit te slaan.
De zonnestralen die naar binnen stromen,
ze storen even weinig als de wekker;
de telefoon . . . ach laat die ook maar gaan
en zeggen tot elkaar: ~Wat is dit lekker.~
Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=got0io0sq2Q
Schrijver: Adriaan van Dam, 25 mei 2015
Geplaatst in de categorie: lightverse
Om het iedereen naar de zin te maken stel ik het volgend voor:
1e regel:
Wat zalig lekker, even na te dromen;
Laatste strofe:
De zonnestralen die naar binnen stromen,
ze storen even weinig als de wekker;
de telefoon . . . ach laat die ook maar gaan
en zeggen tot elkaar: ~Wat zalig lekker.~
Je Adriaan
Speciaal voor de Vlamingen:
1e regel:
Wat is dat zalig, even na te dromen;
Laatste strofe:
De zonnestralen die naar binnen stromen,
En maling aan de wekker ’t is schandalig;
de telefoon . . . ach laat die ook maar gaan
en zeggen tot elkaar: ~Wat is dit zalig.~
Je Adriaan
IK zou zeggen: wat is dat zalig!