Ons vader
ik weet nog waar het was
zo ongeveer, een plek van
bomen, schaduwen, het bos
en de onvindbare auto
het was aan vertrouwde hand
op weg naar een verleden
voorbij de bocht, de splitsing
van wat komen zou, ver weg
leek onze tijd zo onbeweeglijk
als druppels van het ogenblik
- nu de hemel in de avond valt
ben ik net zo oud als jij toen
Geplaatst in de categorie: ouders