In plaats van, slot
De reactie van Kerima onder mijn sonnetje ~In plaats van, vervolg~
noopte mij tot het schrijven van dit versje.
~Maar tante wat u hier vertelt, is dat nu echt wel waar;
per week toch wel een keer of zes, dat kreeg u voorelkaar?
De melkboer en de kruidenier, de bakker, groenteman,
en dat dag in dag uit, nou zeg, u kon er wel wat van.
Hoe kon die kruidenier nu weten wat u van hem wou?~
~Dan stond er in het boekje genoteerd: Een poppie blauw.
En bij de bakker hoefd’ ik enkel op zijn kruis te wijzen
en als ie zin had dan zei hij: ~ ’k Voel ‘t stokbrood nu al rijzen.
En bij de melkboer, ach die Gijs, hem zal ik nooit vergeten,
die liet me als hij zin had tussen neus en lippen weten:
~De melk is vol genoeg vandaag, ‘t is tijd om af te romen.~
~Dan wist ik hoe het er mee stond en mocht hij binnenkomen.~
~Mijn lieve deugd wat heeft u veel genoten in uw leven,
geen wonder dat u nooit een man het Ja-woord heeft gegeven.
xs4all.nlGeplaatst in de categorie: lightverse
herinneringen
144
Geef je reactie op deze inzending:
Dat is dan extra knap om dit te dichten
Als anderen allang liggen te tukken
Een ieder ander schrijver zou zo'n vers
In broodnuchtere staat zelfs niet eens lukken
Je glimlachende Gabriëla.
Wanneer de meligheid me overvalt
-rond middernacht maar meestal later-
en ‘k voel al de symptomen van de kater,
die in de ochtend door mijn hersens knalt,
dan schrijf ik over ’t algemeen dit spul
en meer van dit soort loze flauwekul.
Hoe het ook zij, ’t is aardig om te leren,
dat jullie ook mijn prulwerkjes waarderen.
Je lachende Adriaan
Ik kan dit soort humor wel waarderen.