zonder woorden
we liepen
al wisten we
het niet
in een fuik
we wilden
het wezen
van onze taal
uit de kindertijd
ontrafelen
het verlangen
lag in onze
vragen besloten
de weemoed
bleef vasthoudend
aan ons kleven
we hingen
vergeefs en verlamd
over de rand
van onze cirkels
verdwaalden in
de verloren
verdwenen kindertijd
een zachte landing
bracht ons thuis
in de taal
zonder woorden
Geplaatst in de categorie: taal
Taal 3.0 met 2 stemmen 
172
172
Geef je reactie op deze inzending: