venster op de wereld
onder de kastanjeboom
temidden van dezelfde
grijze flats zingt een man
met gebroken stem
traag als kruiend ijs
liederen over het verlangen
om er niet te zijn
te verdwijnen in de zwarte
golven van de nachtelijke zee
uren onder die kastanjeboom
niemand staat stil bij dit
venster op de wereld
gesloten gordijnen sluiten
zonlicht en duisternis buiten
de man staakt zijn lied
hij strijkt langs de groeven
van zijn gezicht
maakt zich op voor vertrek
ik zag hem nooit terug
Geplaatst in de categorie: muziek