Netgedichten

netgedicht (nr. 57.134):

Levensreizigers

Steeds vaker besef ik,
dat mensen reizigers zijn,
ook al blijven ze thuis.

Steeds vaker droom ik,
dat we water zijn dat stroomt.
Opgehouden door een stuw,
of kolkend door een sluis.

Steeds vaker stel ik me voor,
dat ik een golf ben die doelloos deint.
Dat we wolken zijn die komen en weer gaan.

Het is nacht en ik staar in mijn vuur.
Ik denk dat we dansende vlammen zijn,
die zonder vuur niet bestaan.

Schrijver: Albert C M Weijman, 24 september 2015

albertweijman

gmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: reizen

Vuur

4.0 met 4 stemmen

202

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Adeleyd
Datum:: 24 september 2015; We zijn vreemdelingen hier, reizigers, trekkers....
Soms dringt dat besef zich aan ons op, en dan is het ook weer weg. Mooi.

Naam:: Bert Weggemans
Datum:: 24 september 2015; Mooie droom Albert.

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 24 september 2015; alles is voortdurend in veranderende beweging en wij bewegen mee; zo zijn we reizigers door ons eigen leven.

Geef je reactie op deze inzending: