Natuurlijk geluk
een meisje van weinig woorden
ziet een bleke zon in de herfst
zet wat stappen, staat stil bij
hoe een blad glanst of sterft
de waaierwind blaast
en raast zo zijn eigen taal
een duif koert zijn verhaal
in kruinen van de bomen
het gedachterijke kind
leeft haar kijkdoosdromen
knuistjesstevig sprokkelt ze
cadeautjes van het jaargetij
een nazomerzondag ging voorbij
maar het geluk leeft door
het meisje van weinig woorden
lacht en leeft in mij….
Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com
Schrijver: Hilly Nicolay, 28 september 2015
Geplaatst in de categorie: jaargetijden
past. Even insturen.
Heel mooi