Op huus an
Och twente wat lig ie mie
nauw aan 't hart,
met je greune laand
zwat wit gevlekt,
ver weg van stad
ons mooi laand.
Doar in t west’n
proaten ze mie teveul
achter oet'n hals.
Nee, geef mie moar
oooo en aaaa, zonder n
en heanig an.
Laand van jonge leu
op oale grond,
woar niemand oe veur
de voet'n leup,
Twente, doar krie'j
vroggerzeerte van.
Zie ook: http://www.marijegeerts.nl
Schrijver: Marije Geerts, 15 februari 2016
Geplaatst in de categorie: woonoord