Netgedichten

netgedicht (nr. 59.022):

schrikkeldag

zoals hij daar lag zo’n overbodige verfrommelde
dag al vroeg in de avond in de prullenbak
geworpen geheel in zichzelf gekeerd

zoals ik hem vol deernis weer tevoorschijn haalde
zorgvuldig wat gladder streek om de tijd die hij
nog te gaan had wat op te vrolijken

zoals we samen een koude overgebleven gehaktbal
aten nog een wijntje dronken en als oude vrinden
gemoedelijk uit elkander gingen

zoals hij na twaalven volledig uitgeteld maar beter
gestemd weer tussen de prullen verdween en ik in
het gedoofde licht nog een poosje te mijmeren zat

zo kon zelfs een voorbije schrikkeldag wat langer
beklijven rond de tafel het glas en de lege fles
in ontloken woorden behoedzaam bij elkaar gezet

.