De vlindertuin
De vlindertuin
GESLOTEN.
Ik keek op de grond
met draad afgesloten.
In mijn gedachten verrijzen
vlinders uit het verleden;
Ik wil vliegen op de vleugels
van een witte vlinder
en ongehinderd onverminderd
kijken naar de vitrinekast
naar het witje achter glas,
opgesloten in de laatste klas.
En het schoenlappertje dat
rode schoentjes aan had.
En de glazen poppenkast.
Als de poezie ontpopt
en mijn versje verder vlindert
vol verlangen in niemandslucht
ontwaakt in mij de realiteit.
En de reis naar terug.
Ik wil weer de witte vlinder zijn
en mijn vleugels uitkleden
en mij laten smelten in de mond
van mijn geliefde.
Ik luister naar het uitwuiven
van de meeuwen boven het Zwin.
Geplaatst in de categorie: afscheid