Stammenstrijd
Gevelde bomen bij een asfaltmeer
Vanuit de hemel heeft het glas geregend
God staat erbij, de vele zielen wegend
Een engel knielt bij ledematen neer
De afgerukte takken doen hem zeer
De schors, de bomenhuid,nu zwartgeblakerd
Werd ooit in beige juten stof gebakerd
Gestut tegen de grillen van het weer
De kraai rouwt om zijn nu verloren nest
Ontheemd voelen zich eekhoorn, uil en duiven
Weg zijn de klopsignalen van de spechten
De merel wordt tot klaagzangen geprest
Mist van de groene vingers ‘t zomers wuiven
Natuurgeweld valt haast niet te bevechten
Geplaatst in de categorie: actualiteit
omver te blazen
je blijft het lezen
en het blijft verbazen