Soms
soms vraag ik me af
door wie ik echt wordt gekend
zo ik mezelf al begrijp
immers wat is mij bewust bekend
als ik word geraakt
binnen de cirkel van het bestaan
ben ik dan mijn eigen draagbaar
van gemist verstaan
in het nu
of in het verleden
in de verwachting,
zit ik in een draaimolen
als ik dit moment verklaar
ik zie die ander aan
het kan de zucht zijn naar een beminde
door een onzichtbare draad
het kan het gemis zijn aan warmte
vaak uitmondend in verraad
als blijkt dat ik niet weer eens
mezelf kan vinden
en de pijn niet kan verbinden
doorgaans weekt de nacht
en schuif ik bij het eerste licht
de trap weer in elkaar
in dat geval maak ik naar mijzelf
een herstellend gebaar
als echter spijlen ontbreken
vraag ik me af
door wie word ik echt gekend
wie is voor mij
in een andere schaduw weggerend
en ik aan het "zijn" mijn vragen verschaf
de antwoorden liggen vaak
in de tijd verborgen
het is ondoenlijk haar te versnellen
intussen is het eigen besef wel gegroeid
gelijk aan ondergrondse wortels
die je niet ziet maar mij toch iets
over eigen eb en vloed vertellen
ook de zon kan je zomaar kleuren
en onvoorwaardelijke liefde
in je doen opwellen
door wie word ik echt gekend
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 3 april 2016
Geplaatst in de categorie: psychologie
mooi!
Prachtige weergave. een 10