Vervlogen vers
ik had een prachtig vers bedacht
zo licht en luchtig, als ’t maar kon
ik schreef het midden in de nacht
op een vergeten luchtballon
wat tipsy van de calvados
genoot ik na op mijn gazon
wat was ik toch een luizenbos
mijn versje vloog de kosmos in
terwijl ik snurkte als een os
door drank vergat ik elke zin
hoe kon ik toch zo’n sukkel wezen
ik wist van einde noch begin
U zegt; de hemel zij geprezen
zo blijven wij verschoond van lezen
Geplaatst in de categorie: lightverse
lekker luchtig en toch raak