Hoe ik Remco’s verjaardag vierde
In 1961 in Rotterdam-Zuid
werd ik plotseling met mijn meisje
uitgenodigd voor een feest
bij haar vriendin die Marja heette
en haar vriend
die zijn haar voorover had gekamd.
Een feest voor vier mensen
want het waren existentialisten.
Ze lazen Remco Campert
en lagen schuin opelkaaar.
Later fietste ik naar huis
in mijn te korte winkeljas.
Thuis hadden we geen existentialisme
maar wel een tafeltje van formica
op drie poten
in de vorm van een palet.
Op de fiets dacht ik:
wat een rare snuiter is die Campert
Als hij zulke lezers heeft.
wat zou hij schrijven.
Bij Van Brummen-boeken,potloden,
enveloppen,kantoormachines-kocht ik
Dit gebeurde overal en besprak de bundel
in de schoolkrant.
Ik schreef: zo moet het
en niet anders.
... Uit: Lekker dood in eigen land, Amsterdam, Bezige Bij, 2011, p. 42-43. ...
Schrijver: Frank KoenegrachtInzender: Pieter Sierdsma, 18 juni 2016
Geplaatst in de categorie: algemeen