Zijnsvergetelheid
Zij bestaan onstoffelijk
Een bandopname repeteert de doden
Als straatnamen van de stad
En op schoot mijn brabbelende schat
Die in een tram langs dit verleden scheert
Mijn onbevangen dame
Daar komt alweer een stop
Reizigers rond de klaproos schieten op
Slaan haar vertederd gade
Zij zelf heeft helemaal niets in de gaten
Sommigen denken zichtbaar "wat een pop"
Een besje vist uit haar hart wat predicaten
En rept van liefdes' voortgebrachte licht
Voila; zoiets als een verlossingsschema
Wordt en passant het kindsbeen toegedicht
Zie ook: http://henkjonkerafrica.yolasite.com
Schrijver: Henk Jonker, 15 juli 2016
Geplaatst in de categorie: kinderen