Netgedichten

netgedicht (nr. 60.315):

Crooner in bad

Hij werd gevonden in een achtertuin.
Een papegaai dient van zich af te lullen.
Zwijgt hij of wordt hij kort van stof
dan gaat hij bij de oude prullen.

Vond hij ons heksje Caro mooi?
Hoewel nog wat verlegen
hupte hij snel nader in de kooi
en toonde zich wel toegenegen.

`Onno' werd zijn roep- en doop-,
`Zel' wat flauw zijn achternaam.
Vorderende kakelpraat biedt hoop
al komt het niet tot `oliebollenkraam'.

Hij oogt al wat versleten,
de rijkste tinten zijn verdwenen.
Het liefste wat hij doet is eten.
Kale plekjes zijn verschenen.

Zie hem vrij met open vleugels
en niet in een volière
voor altijd aan de teugels
van onze vocabulaire.

Om hem terug te brengen in oorspronkelijke staat,
een waaier van opgefriste kleuren
die door alle regenbogen gaat
op wieken die hem op weten te beuren:

vernevel water op zijn kop en in zijn nek.
Met zijn poten stevig om de stok geklemd
biedt hij je extatisch elke plek;
Onno is nu helemaal ontremd.

`Koppiekrauw-kom maar-lekker-wat?'
verdwijnt onder kreten van ultiem plezier.
Wég is de geleende woordenschat
en in zijn oogjes ligt de glans van een blijmoedig dier.

... Onno verhuisde van de vogelopvang in Dodewaard naar een thuis in Leusden waar hij viel voor Caro (uiteindelijk niet wederzijds dus nu zijn beide papegaaien verdeeld over twee kooien). Hij bleek amicaal, huist af en toe gezellig op mijn schouder en is aanzienlijk meer gaan kwebbelen. Hij heeft een legendarische eetlust en vindt een sproeibeurt het uiterste genot ...

Zie ook: http://www.apartefact.nl

Schrijver: Albert Goudberg, 21 juli 2016