Verkwikkend
zee
hoe je speelt
met mijn zintuigen
dromen tot leven wekt
toefjes balsem
vleiend schikt op
mijn moegestreden hoofd
vurigheid van de horizon
als een rode blos legt
op mijn matte wangen
meeuwen rond laat vleugelen
ze mijn fantasie laat dragen
mijn oprecht verlangen
zee
hoe je speelt
het water laat tieren
schelpen reikt aan een kind
het tegendraadse leven
laat varen, zodat het
een juiste koers vindt
Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com
Schrijver: Hilly Nicolay, 5 september 2016
Geplaatst in de categorie: emoties