de ellendelingen
tot dan pluk ik de appels zoals mijn mand
het toelaat in het woord dat geprezen
de waarde vult met riet en aanverwante
persoonlijkheden,
steeds nog reist de zomer in het kader
van herfst langs lijsten die zonder silhouet
mij het toneel toelaten en ik het fruit markeer
met jaartallen van al mijn late oogsten
en dampt het woord tussen mijn vingers, verklaart
mijn geest het licht van kolderieke verschijningen
in het periscopisch omlijnd geweten als
hoop op het poëtisch effect van de
ellendelingen die zich dichter durven noemen
Geplaatst in de categorie: vrijheid