Herfst in Amsterdam
Mocht jij
je ongelukkig uitdrukken
een lach waar een traan
meer op zijn plaats is
het is je al vergeven
jij bent een jonge toon
een nieuw verlangen
ik heb het al die tijd
geheim gehouden
maar jij ruikt
de herfst in Amsterdam
als een muzikale bondgenoot
de nevels en de ochtend regen
het verse brood bij het kanaal
een woordenzwerver
op het taaleiland
voltooid in eigen zinnen
ben je onbevangen in mijn dromen
een nieuwe minnaar, een ongetemd dier
jij wilt geen geheimen
meer verbergen
voor de nevel in Amsterdam
want het is dorstig in de stad
vol dwaas dansende letters
die zingen in jouw rillend lijf.
... Mijn gedicht uit 2012 herschreven naar mijn emoties van nu. ...
Schrijver: mobar, 30 oktober 2016Geplaatst in de categorie: woonoord