Rode Lakens
In slapende verzonkenheid
observeer ik je versleutelde oogleden,
tikkend van weggemoffelde beroering.
Verdiept in rode lakens
adem je lentissimo
de verspreking van verre dromen.
Ik sta nog niet op,
wil nog niet uit bed.
In omhelzing neem ik de sluipweg terug
naar de diepe lyriek
van brede samenslaap.
De dagoever vrees ik niet,
noch het aanspoelen uit de droomzee
of het felle licht van de bestaansformule.
Immers,
de werkelijkheid
is grootser.
Zie ook: http://www.christophemailleux.be/
Schrijver: Christophe Mailleux, 22 november 2016
Geplaatst in de categorie: liefde