het laatste licht

in de avondschemering
zie ik de dunne handen
haar porseleinen gelaat
het onaangeroerde glas
de ziel klopt aan bij
het sterke hart dat
zich niet gewonnen geeft

in het uur van de wolf
dwaalt mijn hoofd af
naar de waan en de werkelijkheid
tot ze vervagen tot een
dikke grijze brij
in de ochtendschemering
verbergt zich de duisternis

teder strijkt het laatste licht
langs haar gezicht

overlijden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 310