Zondagimpressie
het is ochtend en de dag zal klaren
als een feestelijk carillon. met de nacht
nog in je haren en een glimlach op je lippen
zeg je heerlijk niets.
zeg je alles van houden van.
zal ik je kleuren met vleugjes Vivaldi?
of mag Bach?
of gaat dat net iets te...
zal ik verdrinken in je blauwe kijkers,
te mooi om waar te zijn?
om je slanke handen het prevelgebed.
als een bruidje breek je het brood.
ik dagdief me naar je toe, al besta jij enkel
uit zondag en ben ik slechts jouw weekdier.
we wachten niet op de kat op de koord.
er is broodkruimeltjesliefde met koffie na.
Geplaatst in de categorie: liefde
Hoe mooi kan het zijn...