Nocturne
Hoe zal ik naast je liggen gaan, nu jij,
zo stil gedompeld in je woeste roes,
je onbewuste feest viert, stiller dan
een muis. Mijn onvermoeib’re strijdster
voor de vrijheid, die het niet laten kan
de fles te legen, een wijle later te
hervullen, met wat bloemen uit de tuin.
Die zich zonder morren af laat voeren,
wegschenkt aan vergetelheid?
Geplaatst in de categorie: emoties