dream
ik schenk mijn glas nog eens vol.
niet zo een waar je diep in kijkt
en dat bij leegte het lijf draagt van een bol
op een dunne haast platte ronde voet
en gevuld, toch wel ten dele, zoals het hoort,
het geluk verrijkt met eerst haar geur,
later de smaak en dan afronding op de tong
die met goud iedere herinnering bekoort
of morgen, zo is zeker, mijn weg voor onheil
behoedt. neen, mijn hitte vraagt om water
ook naar zout. de balans tussen jou en mij
mag niet worden verstoord door droogte
al woon ik in de ouderdom, met weinig later,
ben nog steeds dorstig van geest en vrij
met mijn lippen aan de beker, ik ben gewenst
mijn eigen uitbater. tot de ziel roept of de zucht
enkel nog van de verleiding snoept
kom schaar je aan mijn zij, laten wij drinken
op onze beider vrucht die door de jaren heen
niet in storm en strijd, maar nog steeds in de
blauwe oceaan van onze liefde wil zinken;
we drinken vocht uit plastic dat met zoetstof is bereid
Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 20 juni 2017
Geplaatst in de categorie: actualiteit